(Fic Pokemon)เริ่มต้นจาก0เกิดใหม่เป็นโปเกม่อนในโลกที่ไร้ซึ่งเทรนเนอร์

บทนำ

<ความตายที่มาโดยไม่รู้ตัว>

โปเกม่อน…ซีรี่ย์เกมและอนิเมที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก

แน่นอน ผมมั่นใจว่าทุกคนคงจะรู้จักกันดี

และมันก็เป็นหนึ่งในซีรี่ย์เกมที่ผมชื่นชอบเช่นกัน ด้วยความสดใสของเนื้อเรื่องและโลกภายในเกมของมัน

การผจญภัยเพื่อจับโปเกม่อนมาต่อสู้กันและขึ้นไปสู่จุดสูงสุดการเป็นโปเกม่อนเทรนเนอร์ ถึงมันจะฟังดูธรรมดาแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าความธรรมดาก็เป็นเสน่ห์อย่างนึงเช่นกัน

หากสามารถเลือกที่จะเกิดได้นั้น ผมเองก็อยากลองเกิดในโลกของโปเกม่อนเช่นกัน คิดว่ามันคงจะน่าสนุกไม่น้อยเลยทีเดียว

เอาเถอะ ยัไงเรื่องการเกิดใหม่อะไรแบบนั้นก็คงยังไม่ใช่สิ่งที่ต้องคิดตอนนี้หรอก ก็นะรอตายก่อนแล้วค่อยคิดก็ได้มั้ง? ว่าไปนั่น…

ในระหว่างที่กำลังเดินกลับบ้านหลังเลิกเรียนพลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเช่นนั้นอยู่นั้น จุ่ๆเสียงอึกทึกครึกโครมก็ดังขึ้น 

เอี๊ยด!!! โครม!!!

พอมองไปที่ต้นตอของเสียงก็พบกับสาเหตุ

ในจุดที่ผมหันไปมองนั้นคือบริเวณร้านหนังสือแห่งนึง

จากที่ฟังคนแถวนั้นที่เห็นเหตุการณ์พูด รู้สึกว่ารถบรรทุกคนนึงจะหักหลบไปแล้วไม่สามารถหยุดรถได้จนชนเข้ากับร้านหนังสือ

มีผู้เสียชีวิต1ราย…

เป็นเด็กม.ปลายที่อยู่โรงเรียนเดียวกับผม…

ช่างโชคร้ายเสียจริงนะ….

ผมคิดเช่นนั้นแล้วก็หันหลังเดินกลับบ้านต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เดิมทีมันก็ไม่ใช่เรื่องของผมอยู่แล้วน่ะนะ ขืนอยู่ต่ออาจะเกิดเรื่องยุ่งยากขึ้นมาก็ได้…

พอคิดแบบนั้นแล้วผมก็ไม่ลังเลที่จะเดินออกมาจากบริเวณนั้น

แต่พอเดินไปสักพักก็นึกขึ้นมาได้

วันนี้นั้นเป็นวันวางขายของเกมโปเกม่อนภาคใหม่ ก็อย่างว่าแหละ ตัวผมก็ค่อนข้างจะชอบเกมนี้พอสมควรแม้จะไม่ได้เล่นทุกภาคและไม่ได้รู้ข้อมูลอะไรมากมาย แต่ก็นับว่าเป็นเกมในวัยเด็กที่ชอบที่สุดเลยทีเดียว

พอนึกได้เช่นนั้นผมก็เลี้ยวเข้าไปในร้านขายเกมในทันที

ตื้อดื่อ~

เสียงเซนเซอร์ดังขึ้นพร้อมกับประตูอัตโนมัติที่เปิดออก 

ภายในร้านไม่ค่อยจะมีคนสักเท่าไหร่ คงเพราะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นใกล้ๆคนเลยไปมุงดูกันล่ะมั้ง

จะว่าไปวันนี้ก็เป็นวันวางขายของเกมVRMMOที่ชื่อUtopiasด้วยนี่นา เห็นว่าเป็นเกมที่ใช้ระบบฟูลไดรฟ์เต็มตัวเลยด้วย น่าเล่นสุดๆ แต่ว่าตัวปลอกคอที่ใช้เป็นเครื่องเล่นเกมมันแสนจะแพงเหลือเกิน ตอนนี้คงทำได้แค่มองแล้วซื้อเกมโปเกม่อนภาคใหม่ไปเล่นแก้ขัดก่อนล่ะนะ

ว่าเช่นนั้นแล้วก็สอยมาจนได้…

หลังจากซื้อสิ่งที่ต้องการเรียบร้อยก้ตรงกลับบ้านด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับความรู้สึกที่อยากจะรีบกลับไปเล่นมันให้เร็วที่สุดแม้วินาทีเดียวก็ยังดี

พอคิดแบบนั้นแล้วก็เลยตัดสินใจที่จะกลับบ้านด้วยทางลัด

เส้นทางลัดนี้นั้นจะทำให้ใช้เวลาในการเดินกลับได้เร็วขึ้นอย่างมาก แต่มักจะมีการก่อสร้างอยู่บ่อยครั้ง ในบางครั้งที่ต้องการใช้เส้นทางก็จะมีรั้วกั้นไว้เพื่อไม่ให้ผ่านเส้นทางนั้น

ที่ทำได้ตอนนี้ก็มีแต่ภาวนาว่าจะไม่มีรั้งกั้นเท่านั้นแหละ

….พอเดินมาสักพักก็มาถึงจุดตัดสิน และเยี่ยมเลย ไม่มีป้ายหรือรั้วกั้นไว้แสดงว่าผ่านได้สินะ เยี่ยมเลย

เมื่อเห็นเช่นนั้นผมจึงตัดสินใจเดินต่อไปในทันที 

และนั่นคือ….

…..การตัดสินใจที่ผิดมหันต์เลยทีเดียว…

กึกๆๆโครมๆๆ!!!

เสียงอึกทึกครึกโครมดังขึ้น

แท่งเหล็กขนาดใหญ่หลายอันตกลงมาที่ผมจนเกิดฝุ่นขึ้นรอบบริเวณ

ในตอนนั้นผมได้แต่ถามกับตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น

ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย….

ร่างของผมถูกทับอยู่ใต้กองแท่งเหล็กในสภาพปางตาย…

เลือดสีแดงสดไหลออกมาทั่งบริเวณ

เสียงฝีเท้าและเสียงรถพยาบาลค่อยๆดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

หลังจากนั้นทุกๆอย่างก็ค่อยๆเงียบลงจนไม่ได้ยินเสียงอะไรอีก

ดวงตาของผมเริ่มพร่ามัวและเริ่มมองทุกอย่างเป็นสีแดง

หลังจากนั้นก็ค่อยๆมืดลงเรื่อยๆอย่างช้าๆ

จนในที่สุดสติของผมก็ได้หมดไปในที่สุด…

แต่ในวาระสุดท้ายนั้น….ผมก็ได้คิดขึ้นมาว่า…

‘ถ้าได้เกิดในโลกโปเกม่อน…ก็คงดีนะ’

และในตอนนี้ชีวิตของผม…ก็ได้จบลง….อย่างสมบูรณ์….

(จบบทนำ:ความตายที่มาโดยไม่รู้ตัว)

*

ก่อนอื่นเลยต้องขอขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้และคนที่ตัดสินใจติดตามอ่านเรื่องนี้ต่อด้วยครับ ขอบคุณมากๆ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็มีเรื่องที่ต้องบอกให้ชัดเจนซะก่อน ในนิยายเรื่องนี้นั้นตัวเนื้อเรื่องและอะไรหหลายๆอย่างแทบจะห่างจากความเป็นโปเกม่อนไปพอสมควรเลย โดยแนวทางของเรื่องจะไปแบบแนวนิยายต่างโลกเรื่องอืนๆซะมากกว่า โดยโปเกม่อนในเรื่องนี้นั้นก็ไม่ต่างจากมอนสเตอร์และเผ่าอมนุษย์ในนิยายต่างโลกปกติ เพราะฉะนั้นสำหรับคนที่ต้องการความเป็นโปเกม่่อน ทั้งการแบทเทิลและบรรยากาศแบบซีรี่ย์โปเกม่อน เรื่องนี้คงไม่เหมาะเท่าไหร่ แต่สำหรับคนที่รับได้และต้องการจะติดตามอ่านต่อ ก็ขอขอบคุณเป็นอย่างมากครับ โปรดติดตามเรื่องราวแฟนตาซีที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้เลย และถ้าอยากเสนอไอเดียหรือแสดงความคิดเห็นก็ช่วยคอมเม้นท์มาได้เลยครับ ขอบคุณครับ